Deleuze’ün çalkantılı ‘felsefi çıraklığına[1]’ nezaret eden Spinoza, Nietzsche ve Bergson’un[2] metafizik troykası; Bergson’laştırılmış bir Spinoza’ya, Spinozist bir Nietzsche’nin ve Nietzscheci bir Bergson’un eşlik ettiği, tartışmalı olsa da güçlü bir felsefi karşı-gelenek imgesi sunarken Deleuze’ün, kitaplarını (ve derslerini) dolduran çokça ‘silik’ yazarlar galaksisiyle ilişkisini tahmin etmek son derece güç ve muhtemelen nihayetsiz bir ödev olacaktır. Her...