Berlin’in endüstriyel müzik efsanesi Einstürzende Neubauten kırkıncı yıl dönümünü, Alles in Allem isimli yepyeni bir albüm ve Fare Yılı -Çin astrolojisinde 2020’nin sembol hayvanı- turuyla kutlayacağını açıkladı.
This is ALLES IN ALLEM, our 40th anniversary album.
Listen now: https://t.co/6Hc3ba7C23#einstürzendeneubauten#allesinallem pic.twitter.com/iEuXKhRlp9— Einstürzende Neubauten (@neubautenorg) May 15, 2020
Bu yeni albüm 2007 yılında çıkan Lament’in ardından grubun ilk albümü olacak. Blixa Bargeld, Alexander Hacke, NU Unruh, Jocken Arbeit ve Rudi Moser’dan oluşan grup son yirmi yıldır bu müzisyen kadrosunu değiştirmedi.
Grubun resmi sitesindeki albüm lansmanında, “12 yılı aşkın bir sürenin ardından, Einsturzende Neubauten’un uzun zamandır beklenen yeni stüdyo albümü nihayet piyasaya sürülüyor, FARE YILI isimli kapsamlı bir turda canlı olarak albüm şarkıları icra edilecek” deniyor.
Get ready for the release of our new studio album ALLES IN ALLEM. #einstürzendeneubauten #allesinallem pic.twitter.com/OPqpJRLIi1
— Einstürzende Neubauten (@neubautenorg) May 14, 2020
Einstürzende Neubauten: Devrim Niteliği Taşıyan bir Müzikal Duruş
40 yıllık ömrüne muazzam bir müzikal kariyer sığdıran Einstürzende Neubauten, müzikseverlerin ilgisine mazhar olmanın yanı sıra kuramsal araştırmalara da konu oldu. Chester Üniversitesi’nde grubun İngilizce-olmayan endüstriyel müzik dünyasına yaptığı katkıları “Do-re-mi’den Kaçınmak: Yıkım ve Ütopya: Einstürzende Neubauten” isimli tezinde ele alan Jennifer Shryane, “grubun deneysel ve gelişime açık kalarak yıllar içerisinde belli bir demi ve derinliği koruyabilen ‘rock-temelli’ az sayıda örnekten biri” olduğunu söylüyor ve ekliyor, “çağdaş performansta en tam Artaud’cu pratik örneklerinden birini sergileyen eserleri ve Supporter Initiative (2002-2007) bünyesinde çalışmaları tüketime dayalı müzik modelinden bağımsız bir çalışma stratejisi geliştirdi.”
Yazar, Batı Almanya’nın savaş sonrasında kültürel olarak yeniden inşası bağlamında, Yıkılan Yeni Binalar anlamına gelen Einztürzende Neubauten’ın felsefesinin ve pratiğinin üç temel derdi olduğunu öne sürer: kıyamet, çöken mimari, sanatın bellekle ve tarihle ilişkisi ve toplumsal sanatsal girişimlerle ütopya arayışını sürdürmek.
Müzisyenlerin alışılmışın dışında bir biçimde objet trouvé’leri (bulunmuş nesne) enstrüman olarak kullanması, ana dillerinde eser vermeleri -ki yazar bunun İkinci Dünya Savaşı’nın ardından nefretle özdeşleştirilmeye başlanan Almanca dilinin sanat dünyasında ıslah edilmesine ve bu nefret çağrışımından kurtulmasına katkıda bulunduğunu iddia eder- ve foneme dayalı olmayan vokal, performanslarının teatral bir fiziksel var oluşunun olması, sözlerinin kıyamet-vari ve metafizik kaygıları, sürecin öne çıkarılmasına ve dinleyicilerin katılımına inanmaları ve eserlerinin piyasa karşısında özerk kalmasına dönük kaygıları Shryane’e göre grubun önemli özellikleri arasında yer almaktadır.
Yazar, Batı Almanya’nın savaş sonrasında kültürel olarak yeniden inşası bağlamında, Yıkılan Yeni Binalar anlamına gelen Einztürzende Neubauten’ın felsefesinin ve pratiğinin üç temel derdi olduğunu öne sürer: kıyamet, çöken mimari, sanatın bellekle ve tarihle ilişkisi ve toplumsal sanatsal girişimlerle ütopya arayışını sürdürmek.
Bu anlamda en Bloch’cu şarkı Ende Neu albümünden Was Ist Ist’tir: Was ist ist/Was nicht ist ist möglich/Nur was nicht ist ist möglich [‘Var olan vardır/ var olmayan mümkündür/sadece var olmayan mümkündür’].
Grubun çökmekte olan ‘yeniye’ dair derin anlamlar içeren ismi, ‘yıkım’a dair Bargeld’in bizzat üstlendiği Benjamin’ci bir duruşa sahiptir. Eserlerinde sanatın hem bir hafıza hem de yenilik arayışı olduğu görülür. Shryane’in de belirttiği üzere kıyamet-vari yıkıma ve hafızaya odaklanan grubun eserlerinin 1990’ların ardından daha ütopyacı bir karakter üstlendiği görülür. Bu dönemde ayrıca müziğin ticarileşmesine ve formülleşmesine karşı dururlar. Atılmış, kirli, kırık ev aletleri ve endüstriyel nesneler kullanırlar. Sanatın gündelik yaşamla ilişkisinin daha bariz olarak ele alındığı bu dönemde filozof Ernst Bloch’un da etkisi görülür. Bargeld, 1990’ların ortalarından itibaren bu filozoftan etkilendiğini belirtir. Shryane’in tezinin bir bölümü Bloch’tan etkilenen grubun 1990’lardan itibaren daha ütopyacı bir karaktere bürünmesini ele alır. Shryane’e göre bu anlamda en Bloch’cu şarkı Ende Neu albümünden Was Ist Ist’tir: Was ist ist/Was nicht ist ist möglich/Nur was nicht ist ist möglich [‘Var olan vardır/ var olmayan mümkündür/sadece var olmayan mümkündür’]. Grup şarkının performanslarında, dinleyicilere doldurmaları için boşluklar bırakarak bir dizi ütopya imkanı sıralar. Sıralanan ütopyalar arasında şu da yer alır: die Musik muss endlich richtig laut damit uns jemand glaubt’ [‘müzik nihayet öyle yüksek olsun ki birileri bize inanabilsin’].
2000 yılında piyasaya sürülen Silence is Sexy albümünde yer alan Heaven is of honey isimli şarkıda da benzer bir ütopya algısı yer alır. [Heaven is in the making, A buildingsite, A possibillity, If there’s a glimpse of it, In the little dance of tongues, As a reminder!] [‘Cennet yapım halindedir, bir şantiyedir, bir ihtimaldir; varsa bir belirtisi, dillerin ufak dansındadır, bize anımsatsın diye!]
Teknik olarak doğrudan ‘noise’ müzikle bağlantılı olan Luigi Russolo, Pierre Schaeffer ve John Cage’den etkilenen grubun eserleri “yıllar içerisinde karmaşık çoklu-ritimler ve çevresel gürültüyü, Almanca’ya mahsus bileşik sözcük dizileri ve Bargeld’in ses kullanımıyla birleştirmek suretiyle Anglo-Amerikan rock dünyasından ve Alman çağdaşlarından oldukça farklı ve eşsiz bir sound edinmiş, pek çok deneysel imkana mahal veren karmaşık bir yapı kazanmıştır.”