MIT’den araştırmacılar, Covid-19’un insanlarda akciğer hücrelerine girme kabiliyetini bloke eden bir protein parçacığı buldu.
Araştırmacılar, bu yeni peptitin, korona virüslerinin insan hücrelerine girmek için kulandığı viral proteine bağlanabildiğini ve onları etkisiz hale getirdiğini gösterdi.
Neuroscience News’in haberine göre, Covid-19’a karşı bir tedavi geliştirmeye çalışan MIT’den kimyacılar, korona virüslerinin insan hücrelerine girmesini engellediğini düşündükleri bir ilaç tasarladı. Bu ilaç, peptit olarak anılan kısa bir protein parçacığı ve insan hücrelerinin yüzeyinde bulunan bir proteini kopyalıyor.
Araştırmacılar, bu yeni peptitin, korona virüslerinin insan hücrelerine girmek için kulandığı viral proteine bağlanabildiğini ve onları etkisiz hale getirdiğini gösterdi.
MIT’deki araştırma ekibi, bu peptitin yüz farklı varyasyonunu geliştiriyor. Amaçları korona virüslerine bağlanma gücünü artırmak.
“Bu molekülün tam olarak nerede etkileşime girdiğini bildiğimize inanıyoruz, bu bilgiyi araştırmamızı daha da rafine etmek için kullanabiliriz, umut ediyorum ki [peptitin] virüsün hücrelere girmesini engelleme gücünü artıracağız” diyor araştırma grubunun başındaki kimyacı Brad Pentelute.
SARS-CoV-2 üzerine yapılan araştırmalar da dikenli proteinin reseptöre bağlanma alanı olarak bilinen belli bir bölgesinin anjiotensin-dönüştürücü enzim 2 (ACE2) isimli bir reseptöre bağlandığını göstermişti. Bu reseptör, akciğer hücreleri dahil olmak üzere pek çok insan hücresinin yüzeyinde bulunuyor. ACE2 reseptörü, aynı zamanda, 2002-2003 SARS salgınına neden olan korona virüsünün de hücrelere giriş yaptığı noktaydı.
“Hastalarda deneyebileceğimiz bir ilacı üretmek ne kadar sürer tahmin etmek zor ama amacım birkaç hafta içinde bir şeyler elde etmek. İşler bundan da zor olursa, bunun aylar alması da mümkün” diyor.
Virüsün hücrelere girişini engelleyen ilaçlar geliştirmek üzere Pentelute’ün laboratuvarında çalışan araştırmacı Dr. Genwei Zhang, ACE2 reseptörü ile dikenli korona virüsü proteinin reseptörünün hücrelere bağlanan kısmı arasındaki etkileşimi gösteren bilgisayar simülasyonları gerçekleştirdi. Bu simülasyonlar, reseptörün hücrelere bağlanan kısmının hangi noktada ACE2 reseptörüne tutunduğunu gösterdi, burası alfa heliks adı verilen bir yapı oluşturan ACE2 proteini parçasıdır.
“Böyle simülasyonlar, atomların ve biyo-moleküllerin nasıl birbirleriyle etkileşime girdiğini ve bu etkileşimde hangi kısımların elzem olduğunu gösterebilir”, diyor Zhang.
Peptit ilaçların bir dezavantajı genelde ağızdan alınamıyor oluşları. Bu yüzden ya damardan verilmeleri ya da derinin altına enjekte edilmeleri gerekiyor. Bunların aynı zamanda etkin olacak kadar kanda kalmalarını sağlamak üzere değiştirilmeleri de gerekiyor. Pentelute’ün araştırma grubu işte bunun üzerine çalışıyor.
“Hastalarda deneyebileceğimiz bir ilacı üretmek ne kadar sürer tahmin etmek zor ama amacım birkaç hafta içinde bir şeyler elde etmek. İşler bundan da zor olursa, bunun aylar alması da mümkün” diyor.