0
Frantz Fanon, Hegel ve Alfred Adler’in yapıtlarının sömürge-sonrası coğrafyalarda “koyu tenli insanların görüsünü anlamak” konusunda uygun yaklaşımlar oluşturduğunu düşünür. Özellikle Adler, “aşağılık duygusu”nu kurucu bir etken olarak ele alırken açıklayıcıdır. Bu ilksel duygu çok farklı içerikler kat etse de, biçimi, yönelimi “değişmeden kalır”. Post-kolonyal, sömürge-sonrası siyah “eskiden köledir” ama yine de efendisinin tanımasına muhtaçtır. Fakat...